مزایای استفاده از ویلچر حمام
ویلچر حمام، ابزاری مناسب برای کسانی است که ناتوانی یا کمتوانی حرکتی دارند. حمامکردن، امری ساده و روزمره برای بسیاری...
تب سنج وسیلهای ضروری در منزل افرادی است که از کودکان نگهداری میکنند و اندازهگیری تب در خانه را ممکن میسازد. در این مقاله سعی میکنیم انواع تبسنج و روشهای اندازهگیری تب با هرکدام را آموزش دهیم. عناوینی که در ادامه مطلب میخوانید:
یک تب سنج دیجیتال برای اندازهگیری دمای بدن که زیر بغل و یا در دهان گذاشته میشود، بهترین گزینه است. نوارها و کاغذهای تب سنج و تبسنجهای پستانکی دمای دقیق تب را نشان نمیدهند. بهتر است از تب سنج جیوهای استفاده نکنید، زیرا جیوه سمی است و تبسنج ممکن است بشکند.
معرفی انواع تب سنج دیجیتالی و اهمیت آن در روند مراقبت از بیمار
تب سنجهای مادونقرمز غیر تماسی (NCIT) دمای بدن را از فاصلهای مشخص با سنجش انرژی ساطع شده توسط انسان اندازهگیری میکنند. برخلاف تب سنجهای سنتی که نیاز به تماس فیزیکی دارند، NCIT راهی برای اندازهگیری دمای شما بدون لمس کردن ارائه میکند. استفاده از NCITها نسبت به سایر تب سنجها (مانند تب سنجهای دهانی، مقعدی و تب سنجهای تمپانیک که بهخوبی کالیبره شده) اندازهگیریهای درستتری را در اختیار قرار میدهند. با این حال، برخی عوامل بر توانایی NCIT در تشخیص دقیق تب تأثیر میگذارد، ازجمله:
هنگام استفاده از NCIT از بهترین شیوهها و دستورالعملهای سازنده پیروی کنید. به یاد داشته باشید که NCIT روش توصیه شدهای برای اندازهگیری دمای تب برای کودکان و نوزادان نیست.
روش زیر بغل معمولاً برای بررسی تب در نوزادان و کودکان خردسال استفاده میشود.
روش دهانی را میتوان برای کودکان بزرگتر از 5 سال استفاده کرد. برای کودکان زیر 5 سال توصیه نمیشود، زیرا نگه داشتن دماسنج به اندازه کافی زیر زبان برای آنها سخت است.
روش گذاشتن تب سنج در گوش برای کودکان بالای 2 سال توصیه میشود. اگرچه استفاده از روش گوش سریع است، اما میتواند خوانش دما را نادرست نشان دهد، حتی اگر دستورالعملهای سازنده رعایت شود.
از روش رکتوم میتوان برای بررسی تب در نوزادان و کودکان خردسال استفاده کرد. فقط در صورتی از تب سنج مقعدی استفاده کنید که در انجام آن راحت هستید و یک پزشک یا پرستار به شما نشان داده است که چگونه این کار را ایمن انجام دهید.
پس از استفاده از تب سنج برای اندازهگیری دمای مقعدی، از آن برای اندازهگیری دمای دهان استفاده نکنید. اطمینان حاصل کنید که تب سنج مقعدی به وضوح مشخص شده است تا اکیداً به صورت دهانی استفاده نشود. به عنوان مثال، میتوانید تب سنج مقعدی خود را با "R" و تب سنج دهانی خود را با "O" برچسبگذاری کنید.
از بدو تولد تا 5 سالگی، رایجترین روش برای اندازهگیری دما زیر بغل است. برای کودکان بزرگتر از 2 سال، دما را میتوان از طریق گوش یا اگر کودک میتواند بهاندازه کافی ثابت بنشیند، از طریق دهان اندازهگیری کرد. دقیقترین روشی که میتوان برای اندازه گیری دما استفاده کرد، روش رکتال است. برای آشنایی با نحوه اندازهگیری ایمن دمای مقعدی به بخش روش رکتوم مراجعه کنید.
برای اندازهگیری دمای بدن بزرگسال، بهترین روش شامل از طریق دهان، داخل گوش و زیربغل است. باید بدانید که روش زیر بغل دقت کمتری دارد و بهتر است تنها زمانی از آن استفاده نمایید که فرد بسیار خواب آلود است و یا از نطر ذهنی هوشیاری ندارد. همان روشهایی که برای اندازه گیری دمای کودک توضیح دادیم، در اینجا نیز کارآمد خواهند بود.
محدوده دمای معمولی در هنگام استفاده از تبسنج، بسته به روشی که استفاده میکنید متفاوت است:
دما ممکن است در طول روز تغییر کند و در صبح تا یک درجه افزایش یابد و در اواخر بعدازظهر به حداکثر برسد. افزایش خفیف ممکن است ناشی از ورزش، لباس یا رختخواب زیاد، حمام آب گرم یا بیرون بودن در هوای گرم باشد.
راهنمای کامل کاهش تب و روشهای درمان خانگی
اگر در هنگام خرید تب سنج سؤالی دارید با یک داروساز و یا مشاور متخصص صحبت کنید. یک مشاور تجهیزات پزشکی میتواند به شما در انتخاب بهترین نوع تب سنج برای روشی که انتخاب میکنید کمک کند. از هر نوع تب سنج که استفاده میکنید، مطمئن شوید که آنها را تمیز و ضدعفونی کردهاید و قبل و بعد از استفاده تا حد امکان بشویید. همیشه قبل و بعد از اندازهگیری دمای کودک دستهای خود را بشویید. از هرکدام از انواع تبسنج که استفاده میکنید، حتماً دستورالعملهای سازنده را بخوانید و دنبال کنید.
نوزادان کمتر از 3 ماه باید در صورت تب به پزشک مراجعه کنند. در طول 3 ماه اول زندگی، نوزادان همیشه قادر به مبارزه با عفونت نیستند، بنابراین باید زودتر از نوزادان بزرگتر و کودکان و بزگسالان تبدار ویزیت شوند. برای نوزادان 3 تا 6 ماهه، والدین باید با پزشک خود صحبت کنند.
ارسال نظر