انواع روشهای درمان دیسک کمر بدون جراحی

حدود 2 درصد از بزرگسالان در ایالات متحده سالانه دیسک کمر را تجربه می‌کنند. این عدد ممکن است در نگاه اول کم به نظر برسد، اما تقریباً 7 میلیون نفر را شامل می‌شود! اگر دیسک کمر را تجربه می‌کنید، احتمالاً با ناراحتی‌ها و دردهایی که این بیماری می‌تواند ایجاد کند آشنا هستید. همانطور که شما با مشکلات دیسک کمر روبرو می‌شوید، معمولاً این سؤال به وجود می‌آید که آیا درمان دیسک کمر شما بدون جراحی امکان پذیر است یا خیر؟

خوشبختانه پزشکان گزینه‌های زیادی برای درمان دیسک کمر قبل از جراحی و درمان دیسک کمر در منزل دارند. گزینه‌های درمانی کم تهاجمی زیادی برای برآمدگی یا دیسک کمر وجود دارند. ما بهترین گزینه‌های درمانی مختلف برای دیسک کمر را جمع آوری کرده‌ایم تا نشان دهیم که پزشکان چگونه دیسک کمر را بدون جراحی درمان می‌کنند. در ادامه این مطلب می‌خوانید:

• درمان‌های غیر جراحی برای دیسک کمر
• گرما درمانی و سرما درمانی برای درمان دیسک کمر
• درمان‌های جایگزین برای دیسک کمر
• داروهای دیسک کمر
• بلوک انتخابی ریشه عصبی برای درمان دیسک کمر
• تزریق آستروئید اپیدورال برای درمان دیسک کمر
• سخن پایانی

درمان‌های غیر جراحی برای دیسک کمر

تقریباً 70 تا 80 درصد از افراد در برخی مواقع کمردرد را تجربه می‌کنند، اما بیشتر آنها نیازی به جراحی ندارند. همین امر در مورد دیسک کمر نیز صدق می‌کند. در اینجا چند درمان غیر جراحی متداول برای دیسک کمر وجود دارد که پزشک قبل از جراحی آن را دنبال خواهد کرد.

فیزیوتراپی برای درمان دیسک کمر

در گذشته توصیه‌های پزشکی برای دیسک کمر این بود که یک تا دو هفته در رختخواب استراحت کنید. پزشکان از آن زمان موضع خود را تغییر دادند و توافق کردند که فعال ماندن برای توانایی بدن شما برای بهبودی بسیار ضروری‌تر است. در حالی که استراحت برای درمان دیسک کمر، قابل قبول و ضروری است، باید سعی کنید تا حد امکان فعال باشید.

برای درمان دیسک کمر در منزل، دانستن میزان فعالیت کافی یا بیش از حد به تنهایی ممکن است گیج کننده باشد. یک فیزیوتراپیست می‌تواند به شما کمک کند تا بفهمید چقدر باید ورزش کنید. آن‌ها از شما می‌خواهند:

• سطوح فعالیت خود را پیگیری کنید.
• تمرینات تقویت عضلات را انجام دهید.
• انعطاف پذیری خود را افزایش دهید.

این روش به شما کمک می‌کند تا بدون تشدید آسیب، به بهبودی خود ادامه دهید. فیزیوتراپی شامل تمرینات فعال و غیرفعال است. برخی از تمرینات غیرفعال که ممکن است با فیزیوتراپی برای دیسک کمر با آنها مواجه شوید عبارتند از:

نحوه ی مراقبت از عضلات در مقابل اسپاسم و خستگی

ماساژ بافت‌های عمیق برای درمان دیسک کمر

همانطور که از نام آن پیداست، ماساژ بافت عمیق (DTM) لایه‌های عمیق ماهیچه‌ها را با ضربات آهسته و سفت ماساژ می‌دهد. افزایش فشار با DTM باعث افزایش گردش خون، کاهش التهاب و کاهش اسپاسم عضلانی می‌شود. نوع دیگری از ماساژ که ممکن است با فیزیوتراپی تجربه کنید، تحرک بافت نرم (STM) است. STM طیف وسیعی از فشارها، عمق‌ها و مدت زمان را به کمر اعمال می‌کند.

کشش درمانی برای درمان دیسک کمر

فیزیوتراپیست ها از تراکشن درمانی برای کشش بافت‌های نرم و کاهش فشار روی مفاصل یا استخوان‌ها استفاده می‌کنند. تراکشن درمانی برای دیسک کمر با هدف کاهش فتق با کشش آرام نخاع انجام می‌شود.

استفاده از محریک الکتریکی عصب برای درمان دیسک کمر

محرک الکتریکی اعصاب از پوست برای رساندن جریان‌های الکتریکی به عضلات و اعصاب هدف استفاده می‌کند. جریان‌های الکتریکی اعصاب شما را تحریک می‌کنند تا اندورفین - مسکن طبیعی بدن- آزاد شود.

در حالی که تمرینات غیرفعال، ماهیچه‌ها را از طریق نیروی بیرونی منقبض و شل می‌کند، تمرینات فعال مستلزم انقباض و شل کردن مستقیم عضلات است. در اینجا چند نمونه از تمرینات فعال آورده شده است:

تمرینات هوازی برای درمان دیسک کمر

ورزش هوازی با افزایش جریان خون در ستون فقرات و کاهش سفتی به دیسک کمر کمک می‌کند. برای دیسک کمر، ورزش هوازی کم ضربه بهترین هستند. برخی از نمونه‌های تمرینات هوازی برای دیسک کمر شامل شنا، دوچرخه‌سواری یا پیاده‌روی سریع هستند.

تمرینات تقویتی برای درمان دیسک کمر

فیزیوتراپیست‌ها شما را تشویق می‌کنند تا تمرینات تقویت عضلات مرکزی و پشت را انجام دهید. عضلات مرکزی و پشت قوی‌تر از وزن بدن و استخوان‌ها حمایت می‌کنند تا فشار از ستون فقرات شما کم شود.

تمرینات کششی برای درمان دیسک کمر

انعطاف پذیری برای موفقیت در فیزیوتراپی ضروری است. همچنین به جلوگیری از سفتی عضلات کمک می‌کند. فیزیوتراپیست‌ها روی تمرینات کششی تمرکز می‌کنند تا سفتی کمر را کاهش دهند و شما را به اندازه کافی انعطاف پذیر نگه دارند تا تمرینات تقویتی و هوازی را انجام دهید.

گرما درمانی و سرما درمانی برای درمان دیسک کمر

درمان سرد و گرم متناوب بر روی دیسک کمر اثر دو برابری دارد. سرما درمانی التهاب را کاهش داده و درد را تسکین می‌دهد. در مقابل، گرما درمانی گردش خون را افزایش می‌دهد و باعث بهبودی می‌شود. از آنجایی که سرد و گرم متضاد یکدیگر هستند، تأثیر هر روش درمانی بر دیسک کمر نیز متضاد است. به این ترتیب، شما باید با سرما درمانی شروع کنید. سپس، هنگامی که سرما درمانی درد شما را تسکین داد، مقداری گرما درمانی برای افزایش جریان خون و تسریع بهبودی اعمال کنید. برای این منظور می‌توانید از تشک برقی بهره بگیرید.

تشک برقی چیست و معرفی انواع تشک برقی

درمان‌های جایگزین برای دیسک کمر

درمان‌های جایگزین مختلف همچنین دارای مزایای تسکین درد و بهبودی محدودی برای دیسک کمر هستند. این درمان‌ها عبارتند از:

طب سوزنی

طب سوزنی ریشه در عمل پزشکی چین باستان دارد و بر این باور است که هر فرد دارای نیروی انرژی است که به نام Qi شناخته می‌شود. این نیرو "چی" تلفظ می‌شود.

اگرچه توضیح غربی در مورد طب سوزنی متفاوت است، اما مزایای تسکین درد آن با شواهد پشتیبانی می‌شود. برخی از توضیحات در مورد نحوه عملکرد طب سوزنی شامل ترشح اندورفین و افزایش گردش خون است.

مراقبت‌های کایروپراکتیک

کایروپراکتیک‌ها می‌توانند از طریق دستکاری ستون فقرات به دیسک کمر کمک کنند. پس از ارزیابی ستون فقرات شما، یک متخصص کایروپراکتیک آن را تنظیم می‌کند تا آن را در تراز مناسب قرار داده و فشار دیسک و اعصاب را بر روی ستون فقرات کاهش دهد.

داروهای دیسک کمر

پزشک شما ممکن است داروهای بدون نسخه (OTC) یا با نسخه را برای درد دیسک کمر توصیه کند. اگر درد شما شدید باشد، ممکن است لازم باشد داروهای تجویزی را به عنوان یک درمان مرتبه اول دنبال کنید. اگر درد شما خفیف یا قابل کنترل باشد، ممکن است داروهای OTC را برای کمک به درد پس از فیزیوتراپی یا سایر درمان‌های دیسک کمر توصیه کنند. برخی از داروهای OTC برای تسکین درد دیسک کمر عبارتند از:

استامینوفن:

استامینوفن که با نام تجاری تیلنول شناخته می‌شود، درد را تسکین می‌دهد اما التهاب را کاهش نمی‌دهد. برای دیسک کمر، استامینوفن به مقدار کافی قابل قبول است اما مطلوب نیست، زیرا درد را بدون کاهش تورم می‌پوشاند. بدون کاهش التهاب، تسکین موقت درد می‌تواند خطر تشدید دیسک کمر را افزایش دهد.

داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs):

NSAID ها شامل ایبوپروفن (Advil)، ناپروکسن (Aleve) و اسید استیل سالیسیلیک (آسپرین) هستند. آن‌ها بهتر از Tylenol برای دیسک کمر هستند، زیرا التهاب را کاهش داده و درد را کاهش می‌دهند تا خطر آسیب بیشتر کم شود. اگر به دلایل پزشکی نمی‌توانید از NSAID استفاده کنید، Tylenol می‌تواند درد را در صورت لزوم کاهش دهد. برای درد قابل توجه دیسک کمر، پزشک ممکن است یک یا چند مورد از این داروها را تجویز کند:

داروهای ضد تشنج:

اگرچه پزشکان در درجه اول داروهای ضد تشنج را برای صرع تجویز می‌کنند، اما سازمان غذا و داروی آمریکا (FDA) نیز آنها را برای درمان درد عصبی تائید می‌کند. اگر دیسک کمر شما باعث درد سیاتیک شود، پزشک ممکن است یک داروی ضد تشنج تجویز نماید. برخی از عوارض جانبی داروهای ضد تشنج عبارتند از خستگی و خواب آلودگی.

داروهای ضد افسردگی:

پزشکان اغلب داروهای ضد افسردگی سه حلقه‌ای را برای درمان کمر درد مزمن تجویز می‌کنند. زمانی که داروهای ضد افسردگی خاصی را طی چند هفته مصرف می‌کنید، انتقال دهنده‌های عصبی را در ستون فقرات شما افزایش می‌دهند که درد را تسکین می‌دهد.

شل کننده‌های عضلانی:

به دلیل کیفیت اعتیادآور شل کننده‌های عضلانی مانند بنزودیازپین‌ها، از آنها برای درمان دردهای حاد شدید ناشی از دیسک کمر بهره می‌برند. آن‌ها با شل کردن ماهیچه‌های شما تسکین درد قابل توجهی را ارائه می‌دهند.

مواد افیونی:

مانند شل‌کننده‌های عضلانی، پزشکان فقط برای کمردردهای شدید، ناشی از دیسک کمر اپیوئیدها را تجویز می‌کنند. آن‌ها تسکین درد قدرتمندی را ارائه می‌دهند اما بسیار اعتیادآور نیز هستند. شما فقط باید تحت نظارت دقیق پزشک از مواد افیونی استفاده کنید. مواد افیونی با ترشح اندورفین که درک درد را سرکوب کرده و احساس لذت را تقویت می‌کند به تسکین درد کمک می‌کند.

استروئیدها:

استروئیدها برای کاهش التهاب و برای درمان دیسک کمر عالی هستند. با این حال، آن‌ها می‌توانند خطر ابتلا به بیماری‌های مختلف را در صورت مصرف بیش از حد افزایش دهند. بنابراین پزشکان استروئیدها را با احتیاط تجویز می‌کنند.

بلوک انتخابی ریشه عصبی برای درمان دیسک کمر

بلوک انتخابی ریشه عصبی (SNRB) یک تزریق کم تهاجمی است که سیگنال‌های درد را بین اعصاب نخاعی و مغز شما قطع می‌کند. تزریق بلوک ریشه عصبی حاوی یک بی حس کننده موضعی و گاهی اوقات کورتیکواستروئید برای کاهش التهاب و تسکین درد است. بلوک ریشه عصبی دو هدف دارد: از نظر تشخیصی اگر بلوک ریشه عصبی درد بیمار را تسکین دهد، تائید می‌کند که ریشه عصبی باعث درد می‌شود. از نظر درمانی، بلوک ریشه عصبی می‌تواند مقداری تسکین درمانی را برای بیمار فراهم کند.

معرفی کامل از تجهیزات ارتوپدی و حرکتی و راهنمایی در انتخاب آنها

تزریق آستروئید اپیدورال برای درمان دیسک کمر

تزریق آستروئید اپیدورال بر خلاف بلوک‌های ریشه عصبی معمولاً شامل یک بی‌حس کننده موضعی در فضای اپیدورال نمی‌شود. روش ESI کم تهاجمی است و از راهنمایی فلوروسکوپی استفاده می‌کند. میزان موفقیت ESI در درمان دیسک کمر بین 76 تا 88 درصد است. نتایج این روش می‌تواند تسکین کوتاه مدت یا در برخی بیماران طولانی مدت باشد.

سخن پایانی

حال که تا حدودی با انواع روش‌های درمان دیسک کمر بدون جراحی آشنا شدید می‌توانید شیوه‌ای را برای درمان دیسک کمر در منزل انتخاب کنید که مورد تائید پزشک و فیزیوتراپیست شما باشد. می‌توانید لوازم فیزیوتراپی خانگی را در صورت لزوم تهیه و در خانه و تحت نظر فیزیوتراپیست استفاده کنید تا از جراحی دور بمانید. استراحت برای درمان دیسک کمر به همراه تمرینات ورزشی و فیزیوتراپی می‌تواند نجات‌بخش شما باشد.